Ա­րա­րա­տի մարզ­պետ Գա­րիկ Սարգ­սյա­նը հրա­ժար­վում է խո­սե­լուց իր սի­րե­լի թե­մա­յից՝ կո­կոր­դի­լո­սա­բու­ծա­րա­նից: Օ­րերս լրագ­րող­նե­րի հետ ու­նե­ցած ճե­պազ­րույ­ցի ժա­մա­նակ պա­րոն մարզ­պե­տը հա­զիվ ու խիստ դժ­կամ տո­նայ­նու­թյամբ էր շփ­վում լրագ­րող­նե­րի հետ:

ՀՔԾ-ն հաղորդագրություն է տարածել, ըստ որի «ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունում քննվող քրեական գործի նախաքննության ընթացքում ձեռք բերված բավարար ապացույցների համակցության հիման վրա ՀՀ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-179-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով նախատեսված հանրորեն վտանգավոր այն արարքի կատարման համար, որ նա, 2008 թվականի ապրիլի 9-ից մինչև 2018 թվականի ապրիլի 9-ը զբաղեցնելով ՀՀ նախագահի պաշտոնը, իր պաշտոնեական դիրքն օգտագործելով, 2013 թվականի հունվարի 25-ից մինչև նույն թվականի փետրվարի 7-ն ընկած ժամանակահատվածում կազմակերպել է պաշտոնատար մի խումբ անձանց կողմից պետությունից վատնելու եղանակով առանձնապես խոշոր չափերով գումարի՝ 489.160.310 ՀՀ դրամի հափշտակության կատարումը»:

Երեկ մինչ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Սիսում Սամվելի պատվերի կատարումն էր ստուգում, Երևանում նախարարությունների շենքի առաջ կատարվում էին լուրջ իրադարձություններ:

ՀՀ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյու­նից դեռ ձեն-ձուն չկա` ոչ Սա­տա­նա­յի հետ ՔյուԱռ կո­դի այս կամ այն առն­չու­թյան, ոչ էլ Սա­տա­նա­յի հետ ո­րոշ շր­ջա­նակ­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ձևե­րի և ու­ղի­նե­րի վե­րա­բե­րյալ:

Կար­ծես` ա­յո: Ո­րով­հետև աս­քը՝ Կա­մԱԶ-նե­րի մա­սին, իր դրսևոր­ման բո­լոր ման­րա­մաս­նե­րով, ուղ­ղա­կի նշա­նա­յին հա­մա­կար­գի վե­րած­վեց «նոր Հա­յաս­տա­նում»: Ա­յո, խիստ նշա­նա­յին էր ա­մեն բան այս «սուտ­րա­յի» դեպ­քում։

Մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պան Ար­ման Թա­թո­յա­նի ա­ռա­ջար­կով գոր­ծա­դի­րի ե­րեկ­վա նիս­տում չզե­կուց­վող հար­ցը զե­կուց­վող դար­ձավ։

Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տի աշ­խա­տան­քը շա­րու­նա­կում է դժ­գո­հու­թյան ա­ռիթ­ներ տալ ոչ միայն ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի շր­ջա­նում, այլև հենց քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նում։ Քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի աշ­խա­տա­կից­նե­րը հեգ­նան­քով նշում են, թե Երևա­նի գու­մար­նե­րին էլ «Կար­գին հա­ղորդ­ման» պրո­դյու­սե­րի ո­գով է մո­տե­նում։

Այ­սօր հա­վա­նա­բար հա­սա­րա­կու­թյան տա­րան­ջա­տումն ա­վե­լի մեծ է, քան 1,5 տա­րի ա­ռաջ, ո­րով­հետև իշ­խա­նա­փո­խու­թյան օ­րե­րին «սևե­րը» հա­տու­կենտ էին, ի­մա՝ նախ­կին իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը և նրանց մեր­ձա­վոր­նե­րը, իսկ «սպի­տակ­նե­րը»՝ մի ողջ ժո­ղո­վուրդ։

Հա­յաս­տա­նյան ներ­քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­ներն ու քա­ղա­քա­կան դաշ­տի տրանս­ֆոր­մա­ցիա­նե­րը սկ­սել են ըն­թա­նալ մի քա­նի հար­թու­թյուն­նե­րում: Ընդ ո­րում, այդ ա­մե­նը տե­ղի է ու­նե­նում քա­ղա­քա­կան և հա­սա­րա­կա­կան մթ­նո­լոր­տի նպա­տա­կաուղղ­ված շի­կաց­ման ֆո­նին:

Գնա­լով ա­վե­լի քիչ ենք նկա­տում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին, ո­րով­հետև երբ ի­ռա­ցիո­նա­լու­թյու­նը քան­դում է բո­լոր պատ­նեշ­նե­րը, դա­դա­րում է սպաս­ման վե­րած­վե­լուց, այդ փու­լից սկս­վում է հան­գս­տու­թյու­նը, նույ­նիսկ ժպի­տը` «ի­ռա­ցիո­նա­լի» նկատ­մամբ, ո­րով­հետև այն ար­դեն պա­թո­լո­գիա է, և հա­կա­ռակն է անս­պա­սե­լի: